[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Globalne oszustwo i drogi wyjścia
źródło - portal OJCZYZNA
RADIO MARYJA
Rozmowy Niedokończone z dnia 03.04.2002
Gość: red. Janusz Lewicki
Temat: Globalne oszustwo i drogi wyjścia
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus i Maryja zawsze Dziewica. Witam
wszystkich Słuchaczy w Polsce i na świecie. Ktoś kiedyś powiedział:
"Jedynie prawda jest ciekawa". Ktoś starał się zdefiniować prawdę i napisał:
"Prawda ma w sobie coś wielkiego. Można nią manipulować, okrawać i
ukrywać, poddawać ostrej krytyce i szkalować, ale nie można jej zabić, bo
pewnego dnia przedrze się przez mroki i wyjdzie na jaw. Nawet, jeśli jej
szaty będą poszarpane walce, twarz pozostanie piękna". Bywają okresy,
kiedy prawda jest ukrywana przez państwo, kiedy chce się ją całkiem
zniweczyć. Jednak ona i tak w końcu wyjrzy na światło dzienne. Również w
życiu prywatnym i zawodowym jesteśmy ciągle oszukiwani. "Łgarstwem i
oszustwem stoi świat"- mówi stare przysłowie. Nigdy jednak nie powinno
nam zabraknąć cierpliwości w oczekiwaniu godziny prawdy. "Prawda
czasami upada, ale pomimo to trwa"- brzmiał napis na drzwiach patrycjuszy.
Godne uwagi jest również stare przysłowie: "Prawda musi mieć twardą
czaszkę, bo wytrzymuje to ciągłe stawanie jej na głowie". Chciałbym dzisiaj
powiedzieć cos na temat człowieka, który poznał pewną idee i stwierdził, iż
każdy człowiek powinien ją poznać.
Chodzi o Luisa Evena. Do jego rąk dostała się broszura "Od długu do
dobrobytu". Było to podsumowanie polityki monetarnej Clifforda Douglasa,
szkockiego ekonomisty i inżyniera. Douglas opublikował tę doktrynę w 1918
roku i nazwał ją "Kredytem Społecznym". Even został natychmiast podbity
przez książkę Larkina. "Tutaj jest światło oświecające moją drogę"-
powiedział. Rozpoznał tu zasady, które wprowadzone w życie stworzyłyby
doskonały system monetarny, system finansowy wystarczająco elastyczny,
aby odpowiedzieć na wszystkie sytuacje ekonomiczne dopasowujące się do
faktów ekonomicznych zamiast je naruszać lub zaprzeczać im. Doktryna ta
całkowicie akceptowała wolność wyboru jednostki, wiernie służyła produkcji
i konsumpcji, odpowiadająca na wymagania sektora ekonomicznego jak
również społecznego. Swoje życie poświęcił na propagowanie idei kredytu
społecznego. Dzisiaj w Polsce ukazała się jego książka
"Globalne oszustwo i drogi wyjścia"
nakładem wydawnictwa Michael.
1
Można ją zamawiać w tym właśnie wydawnictwie.
Adres: Wydawnictwo Michael
ul. Komuny Paryskiej 45/3a
50 450 Wrocław
tel: 071-343-67-50
Chciałbym przybliżyć Państwu tę pozycję. Przedstawię najpierw słowa ze
wstępu książki autorstwa ks. bp Edwarda Frankowskiego: "Seria wydawnicza
o doktrynie Kredytu Społecznego spotyka się z tym większym
zainteresowaniem, im bardziej zaciemnia się scena ekonomiczna i polityczna
w naszej Ojczyźnie. Na ruiny po komunizmie, obsiadłe przez ludzi starego
systemu nakłada się równie niszcząca fala zachodniego postmodernizmu,
dzikiego liberalizmu i gangsterstwa politycznego osób, które niegodziwymi
metodami zażarcie walczą o władzę i o pieniądze tylko dla siebie, a nie dla
narodu. Państwo jest coraz bardziej spychane, a wysuwa się władza
międzynarodowego pieniądza. Następuje ciągłe zrzekanie się władzy na
rzecz rynku. Wydaje się, że takie zagrożenia dostrzegł Ojciec Święty w
Sosnowcu dnia 14 czerwca 1999 roku, gdy powiedział: "W imię praw rynku
zapomina się o prawach człowieka. Jest tak na przykład, gdy rachunek
ekonomiczny usprawiedliwia stratę pracy kogoś, kto wraz z nią traci wszelkie
perspektywy na utrzymanie siebie i rodziny.
Dzieje się tak również wtedy, gdy dla zwiększenia produkcji odmawia się
pracownikowi prawa do odpoczynku i do troski o rodzinę, do wolności w
podejmowaniu decyzji o kształcie własnej codzienności. Jest tak zawsze, gdy
wartość pracy jest określana nie przez wysiłek człowieka, lecz przez cenę
produktu, co powoduje, że wynagrodzenie nie odpowiada trudowi". Trzeba
promować rozwój lepszego świata przez wprowadzenie w życie
społeczeństwa zasad chrześcijaństwa szczególnie w dziedzinie ekonomii.
Pieniądze to nie jedyny, ale najpilniejszy problem do rozwiązania, bo inne
problemy rozbijają się o pieniądze. Bankierzy, którzy mają władzę kreowania
pieniędzy, stróże i kierownicy kapitału finansowego władają kredytem i
rozdzielają go według własnej woli. Chcą doprowadzić do tego, abyśmy
przez pół roku żyli na kredyt, a pół roku pracowali na podatki. Władza
pieniądza, czyli siła międzynarodowej finansjery, leży w ignorancji ludzi.
Finansjera straci swoją władzę jedynie wtedy, gdy ludzie poznają jej
oszustwo. Państwo wtedy będzie mocne, gdy mocne będzie całe
społeczeństwo. Z silnego społeczeństwa może wyłonić się silne państwo. Siła
polityczna rodzi się z sił społecznych. Toteż wprowadzić ducha
chrześcijańskiego do polityki to najważniejsza i najpilniejsza misja dziejowa
Polski. Reformę ekonomiczną będzie można wprowadzić szczególnie przez
zastosowanie ekonomii Kredytu Społecznego, który jest zgodny z katolicką
nauką społeczną. Toteż wydaje się, że propozycje koncepcji Kredytu
Społecznego są godne uwagi nie tylko najwyższych autorytetów
2
ekonomicznych i politycznych, ale godne są również poparcia najszerszych
rzesz społecznych dla wprowadzenia tych zasad w nasze życie ekonomiczne i
polityczne. Pozwolą nam zrozumieć i wyjaśnić w dużym stopniu sytuację, w
jakiej znaleźliśmy się obecnie i dadzą sposoby rozwiązań zgodnych z
katolicką nauką społeczną. Wyrażam uznanie i podziękowanie redakcji
wydawnictwa Michael oraz autorom książek z serii wokół doktryny Kredytu
Społecznego zwłaszcza, iż mają nie tylko walor naukowy, ale także
popularyzatorski.
Taką jest niniejsza praca Luisa Evena "Globalne oszustwo i drogi wyjścia".
Wszystkim z serca błogosławię" - ks. Bp Edward Frankowski. Zwróćmy
uwagę na słowa ks. bp. Frankowskiego, jakie znalazły się w przedmowie
książki. Po pierwsze. "Bankierzy, którzy mają władzę kreowania pieniędzy,
stróże władają kredytem i rozdzielają go według własnej woli. Finansjera
straci swoją siłę jedynie wtedy, gdy ludzie poznają jej oszustwo". Właśnie, na
czym polega to oszustwo? Jego historia jest dosyć odległa. Jest to historia
przejęcia kontroli nad emisją pieniądza przez prywatne osoby. Założony w
1692 roku przez Williama Pattersona Bank of England był pierwszą
prywatną instytucją, której zadaniem było emitowanie pieniędzy dla całego
narodu. Rząd usankcjonował bank będący własnością prywatną, który mógł
kreować pieniądze z niczego. To był początek pierwszego, światowego,
nowoczesnego, prywatnie posiadanego banku centralnego, banku Anglii.
Chociaż oszukańczo nazwano go bankiem Anglii, żeby zwyczajna ludność
myślała, że jest on częścią rządu. Ale w rzeczywistości on nią nie był. Tak
więc legalizacja banku Anglii była niczym innym jak tylko zalegalizowaniem
fałszerstwa narodowej waluty dla prywatnej korzyści. Niestety, dzisiaj
prawie każde państwo posiada prywatnie kontrolowany bank centralny
wzorowany na Banku Anglii jako podstawowym modelu. Krytycy naszego
obecnego systemu monetarnego uważają rok 1692 za koniec okresu władzy
sprawowanej przez rządy, a początkiem epoki władzy bankierów, którzy nie
są wybierani przez ogół społeczeństwa i bardzo często nie są mu zupełnie
znani. W historii znaleźli się nieliczni ludzie, którzy próbowali się
przeciwstawić sile międzynarodowych bankierów i którzy zrozumieli, kto w
rzeczywistości pociąga za sznurki. Jednym z nich był amerykański prezydent
Abraham Lincoln. Wyemitował on swoją własną walutę zwaną zielone
dolary.
Oto jak Lincoln wyjaśnił swoją decyzję w związku ze sprawami
monetarnymi: "Rząd powinien kreować, emitować i puszczać w obieg całą
walutę i kredyt potrzebny do usatysfakcjonowania wydatków rządu i siły
nabywczej konsumentów. Przywilej kreowania i emitowania pieniędzy jest
nie tylko nadrzędnym prawem rządu, ale jest najwspanialszą kreatywną
działalnością rządu. Podatnicy zaoszczędzą ogromne sumy procentów,
finansowanie wszystkich publicznych przedsięwzięć i prowadzenie skarbca
stanie się zadaniem administracji. Pieniądze przestaną być panem, a staną się
3
służącymi ludzkości". W międzyczasie w Anglii nieprawdopodobny artykuł
wydawcy "London Times" wyjaśnił stanowisko Anglii, co do zielonych
banknotów Lincolna: "Jeżeli ta szkodliwa polityka finansowa, kreowania
pieniądza wolnego od długu, która powstała w Ameryce Północnej, wzmocni
się jako fakt dokonany, wówczas rząd zaopatrzy się w swoje własne
pieniądze bez kosztów, spłaci swoje długi i będzie bez długów. Będzie miał
wszystkie pieniądze niezbędne do utrzymania się. Stanie się prosperującym
bez precedensu w historii świata. Mózgi i bogactwo całego świata przybędą
do Ameryki Północnej. Ten kraj musi być zniszczony, inaczej zniszczy on
każdą monarchię na kuli ziemskiej". W końcu bankierzy zdławili znaczenie
zielonych dolarów Lincolna a on sam zginął w zamachu 41 dni po wyborze
na drugą kadencję prezydencką w 1865 roku. 70 lat później, w 1934 roku
lord Mc Gill, popularny i szanowany polityk i prawnik kanadyjski uzyskał
dowody usunięte z akt publicznych, wykazujących, że zamachowiec został
wynajęty przez międzynarodowych bankierów. W artykule z "Vancouver
Sun" z 2.5.1934 roku czytamy: "Abraham Lincoln zginął w zamachu poprzez
machinację grupy przedstawicieli międzynarodowych bankierów, którzy
obawiali się ambicji prezydenta Stanów Zjednoczonych dotyczących kredytu
narodowego. Tylko jedna grupa na świecie miała w tamtym czasie
jakikolwiek powód, aby pragnąć śmierci Lincolna. Byli to ludzie przeciwni
jego programowi emitowania waluty narodowej, którzy występowali przeciw
niemu w czasie wojny domowej i przeciwko jego polityce zielonych
dolarów".
W 1881 roku Amerykanie wybrali na prezydenta republikanina Jamesa
Garfielda. Garfield rozumiał jak była manipulowana ekonomia. Jako
kongresman przewodniczył komisji wydatków i był członkiem komisji
bankowości i waluty. Po inauguracji publicznie zaatakował handlarzy
pieniędzmi w 1881 roku. "Ktokolwiek kontroluje ilość pieniędzy w
jakimkolwiek kraju jest absolutnym władcą przemysłu i handlu. Kiedy zdacie
sobie sprawę, że cały system jest bardzo łatwo kontrolowany, w taki lub inny
sposób przez kilku wpływowych ludzi na samej górze nie trzeba będzie wam
tłumaczyć, gdzie biorą swój początek inflacje i depresje". Garfield rozumiał.
Po kilku tygodniach od tego oświadczenia 2 lipca 1881 roku prezydent
Garfield został zamordowany. Podobny los spotkał prezydenta Johna
Kennedy'ego, który również wyemitował dolary należące do społeczeństwa,
a nie do Banku Rezerwy Federalnej. Umieścił na nich napis: "Banknoty
Stanów Zjednoczonych" zamiast dotychczasowego "Banknoty Rezerwy
Federalnej". Następnego dnia po zamachu na Kennedy'ego wszystkie przez
niego wyemitowane banknoty zostały wycofane z obiegu i zniszczone. W
1913 roku w wyniku podstępu powstał w końcu w USA prywatny bank
centralny, który istnieje do dziś. Nazywa się Rezerwą Federalną. Bank ten
stał się potęgą, jakiej nie znał dotychczas świat. Ma on prawo drukowania
pieniędzy i kształtowania stóp procentowych. Wśród założycieli i tego banku
znaleźli się:
4
1) Jacob Schiff 2) Kuhn 3) Loeb 4) Paul Warburg 5) Max Warburg 6)
Rockefeller 7) Morganowie W rękach kilku ludzi zalazła się całkowita
kontrola nad dostawą amerykańskich pieniędzy narodowych.
Bank ten jest w wielkim stopniu niezależny od kontroli politycznej. Podobnie
działają dziś banki w innych krajach. W 1930 roku został utworzony w
Bazylei Centralny Bank Światowy, który otrzymał oficjalną nazwę Banku
Rozrachunków Międzynarodowych. Bank ten zajmuje teraz nowy,
osiemnastopiętrowy, kolisty wieżowiec, znany jako wieża Bazylei. Budynek
jest całkowicie samowystarczalny, za własnym schronem antynuklearnym,
potrójnym systemem gaszenia pożaru, prywatnym szpitalem i dwudziestoma
milami podziemnych archiwów. W 1945 w Bretton Woods, w stanie New
Hamshire zostały zatwierdzone z pełnym udziałem USA Międzynarodowy
Fundusz Walutowy I Bank Światowy. Stanowią one wraz z Bankiem
Rozliczeń Międzynarodowych dzisiejszy Centralny Bank Światowy.
Zobaczcie Państwo, jakie statusy otrzymały te międzynarodowe banki.
Międzynarodowy Fundusz Walutowy nie będzie podlegał postępowaniu
sądowemu. Jego nieruchomości i majątek, gdziekolwiek zlokalizowany, nie
będą podlegały rewizji, rekwirowaniu, konfiskacie, wywłaszczeniu czy
jakiejkolwiek innej formie zajęcia przez działania organów wykonawczych
lub ustawodawczych. Urzędnicy i personel nie będą podlegali procesom
sądowym. Żadnego rodzaju podatki nie będą pobierane. Podobne umowy
dotyczą Banku Światowego i Banku Rozliczeń Międzynarodowych. Tak
więc banki te stoją poza jakąkolwiek kontrolą, a jej pracownicy posiadają
całkowity immunitet. 10 razy w roku dyrektorzy Banku Anglii, Rezerwy
Federalnej USA, Banku Japonii, Narodowego Banku Szwajcarii,
niemieckiego Bundesbanku i innych banków centralnych spotykają się, aby
koordynować i starać się kontrolować całą działalność monetarną w
uprzemysłowionym świecie, wprowadzając globalną strategię ekonomiczną,
niezależnie od swoich rządów krajowych.
Dawniej pytanie o własność było ważne. Chodzi tu o własność prywatną
banku. Dziś jest znacznie mniej ważne. Zarówno Bank Anglii, jaki i Bank
Francji zostały znacjonalizowane po drugiej wojnie światowe i nic się nie
zmieniło. Nowe prawa zostały uważnie ustanowione przez bankierów, żeby
zapewnić ich nieprzerwaną kontrolę. Wybitny poeta amerykański, znawca i
zwolennik Kredytu Społecznego, Ezra Pound, poznał Clifforda Douglasa w
Europie. Podobnie jak Doudlas Pound uważał, że emisja pieniądza jest
wyłącznym przywilejem suwerennej władzy politycznej. Pound uważał, że w
roku 1692, roku powstania pierwszego prywatnego banku centralnego,
Banku Anglii, rozpoczął się wiek lichwy. Jedynymi podkreślonymi strofami
w jego poemacie jest cytat z listu twórcy Banku Anglii, Pattersona do
potencjalnych inwestorów: "Ta korzyść z procentu na wszystkim pieniądze,
które bank tworzy z niczego". Fakt, że banki emisyjne tworzą pieniądze z
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

mirabelkowy.keep.pl