IV rozbiór Polski, EBooki, pobierz pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Zmowa

IV rozbiór Polski

Wstęp i opracowanie

Andrzej Leszek Szcześniak

Nie widzę dla nas innego

wyjścia, jak czwarty rozbiór

Polski.

(ambasador Potemkin

4 października 1938 r.)

Były już trzy rozbiory Polski;

zobaczycie czwarty!

(Generał Bodenschatz

6 maja 1939 r.)

Orędzie Prezydenta

Rzeczypospolitej

Obywatele!

Gdy armia nasza z

bezprzykładnym męstwem zmaga się

z przemocą wroga od pierwszego

dnia wojny aż po dzień

dzisiejszy, wstrzymując napór

ogromnej przewagi całośći bezmała

niemieckich sił zbrojnych, nasz

sąsiad wschodni najechał nasze

ziemie, gwałcąc obowiązujące

umowy i odwieczne zasady

moralności.

Stanęliśmy tedy nie po raz

pierwszy w naszych dziejach w

obliczu nawałnicy zalewającej

nasz kraj z zachodu i wschodu.

Polska, sprzymierzona z

Francją i Anglią, walczy o prawo

przeciwko bezprawiu, o wiarę i

cywilizację przeciwko

bezdusznemu barbarzyństwu, o

dobro przeciwko panowaniu zła w

świecie. Z walki tej, wierzę w

to niezłomnie, wyjść musi i

wyjdzie zwycięsko.

Obywatele! Z przejściowego

potopu uchronić musimy

uosobienie Rzeczypospolitej i

źródło konstytucyjnej władzy.

Dlatego, choć z ciężkim sercem,

postanowiłem przenieść siedzibę

Prezydenta Rzeczypospolitej i

Naczelnych Organów Państwa na

terytorium jednego z naszych

sojuszników. Stamtąd, w

warunkach zapewniających im

pełną suwerenność, stać oni będą

na straży interesów

Rzeczypospolitej i nadal

prowadzić wojnę wraz z naszymi

sprzymierzeńcami.

Obywatele! Wiem, że mimo

najcięższych przejść,

zachowacie, tak jak dotychczas,

hart ducha, godność i dumę,

którymi zasłużyliście sobie na

podziw świata.

Na każdego z was spada dzisiaj

obowiązek czuwania nad honorem

Naszego Narodu, w najcięższych

warunkach.

Opatrzność wymierzy nam

sprawiedliwość.

Kossów,

dnia 17. 9. 1939.

(Ignacy Mościcki)

Komuniikaty z pola walki

17 września 1939 r.

Miejsce postoju.

Depesza Naczelnego Wodza

w sprawie zadań walczących

jednostek i zachowania się wobec

Armii Radzieckiej

Sowiety wkroczyły. Zarządzam

ogólne wycofanie na Rumunię i

Węgry najkrótszymi drogami. Z

Sowietami nie walczyć, tylko w

razie (natarcia) z ich strony

lub próby rozbrojenia naszych

oddziałów. Zadanie dla Warszawy

i (Modlina), które mają bronić

się przed Niemcami, bez zmian.

Miasta, do których podeszły

Sowiety, powinny z nimi

pertraktować w celu wyjścia

garnizonów do Rumunii lub

Węgier.

Naczelny Wódz

E. Śmigły_Rydz

Marszałek Polski

Komunikat Operacyjny

Sztabu Generalnego R$k$k$a,

(Raboczo_Krestianskaja

Krasnaja Armija -

Robotniczo_Chłopska

Armia Czerwona),

17 września 1939 r.

Rankiem 17 września wojska

Robotniczo_Chłopskiej Czerwonej

Armii przeszły granicę na całej

zachodniej linii, od rzeki

Zachodnia Dźwina (nasza granica

z Łotwą), do rzeki Dniestr

(nasza granica z Rumunią).

Wypierając słabe czołowe

oddziały regularne i rezerwy

armii polskiej, nasze wojska

wieczorem 17 września dotarły na

północy - na Zachodniej

Białorusi - do miejscowości

Głubokoje (Głębokie), stacji

Parafianowo, opanowały węzeł

kolejowy Mołodeczno i

miejscowość Wołożyn.

Na kierunku baranowieckim

oddziały Czerwonej Armii

przeprawiły się przez rzekę

Niemen i zajęły Korelicze i

miejscowość Mir, Połoneczka,

węzeł kolejowy Baranowicze i

Snow.

Na południu - na Zachodniej

Ukrainie - nasze wojska zajęły

miasta Równe, Dubno, Zbaraż,

Tarnopol, Kołomyję.

Nasze lotnictwo zestrzeliło 7

polskich myśliwców i zmusiło do

lądowania 3 ciężkie bombowce,

ich załogi zostały zatrzymane.

Ludność wita wszędzie oddziały

Czerwonej Armii z wielką

radością.

Wojna Polsko_Niemiecka

Berlin, 17 września (TASS).

Główne dowództwo armii

niemieckiej opublikowało dziś

komunikat wojenny, w którym

oświadcza: "16 września wojska

niemieckie, operujące na

południu Polski, szybko

kontynuowały natarcie. Lwów jest

okrążony z trzech stron. Wojska

polskie, wycofujące się na

południowy wschód zostały

odcięte. W centrum Polski wojska

niemieckie kontynuują natarcie w

kierunku Lublina.

Na północny wschód od Radomia

zostało zajęte miasto Dęblin.

Wojska niemieckie zdobyły tam

100 polskich samolotów. Wojska

niemieckie zajęły Kutno, w tym

rejonie przekroczono rzekę

Bzurę. Na wschodzie Polski

wojska niemieckie opanowały

twierdzę Brześć Litewski, wzięto

do niewoli 600 jeńców. Na

południe od Brześcia

Litewskiego, w okolicach

Włodawy, został nawiązany

kontakt między czołowymi,

zwiadowczymi oddziałami armii

niemieckiej, prowadzącymi

natarcie od Prus Wschodnich i

wojskami nacierającymi z Górnego

Śląska i Słowacji.

Warszawa jest całkowicie

okrążona. Próby przedarcia się

okrążonych wojsk polskich na

południowy wschód od Warszawy,

przez Siedlce, zostały

udaremnione. W walkach w

okolicach Warszawy wojska

niemieckie wzięły do niewoli 12

tysięcy jeńców, zdobyły 80

dział, 6 samochodów pancernych,

11 samolotów. Lotnictwo

niemieckie przez cały dzień

bombardowało drogi, którymi

wycofywały się wojska polskie.

Zbombardowano radiostacje

polskie w Wilnie i

Baranowiczach. Niemieckie siły

morskie prowadziły ostrzeliwanie

artyleryjskie resztek oddziałów

polskich w rejonie Gdyni i na

półwyspie Hel.

("Prawda"

Organ Komitetu Centralnego

nr 259,

18 września 1939 r.)

Komunikat Operacyjny

Sztabu Generalnego R$k$k$a,

18 września 1939 r.

18 września wojska Czerwonej

Armii kontynuowały wypieranie

oddziałów armii polskiej i pod

wieczór zajęły:

- na północy - na Zachodniej

Białorusi - miasto Święciany,

węzeł kolejowy Lida, miasto

Nowogródek, miejscowość Orla

(nad rzeką Niemen), miasta

Słonim, Wołkowysk i stację

kolejową Jaglewicze (na linii

Mińsk - Brześć Litewski);

- na południu - na Zachodniej

Ukrainie - węzeł kolejowy Sarny

- miasta Łuck, Stanisławów,

Halisz, Krasne, Buczacz.

Czołowe oddziały Armii

Czerwonej zbliżają się do miast

Lwowa i Wilna.

("Prawda" nr 260,

19 września 1939 r.)

Komunikat Operacyjny

Sztabu Generalnego R$k$k$a,

19 września 1939 r.

W ciągu 19 września oddziały

Czerwonej Armii kontynuowały

wypieranie wojska polskiego i

pod koniec dnia zajęły:

- na północy - na Zachodniej

Białorusi, po dwugodzinnej walce

- miasto Wilno, miejscowość

Berestowica (50 km na zachód od

Białegostoku), miasto Prużany,

miasto Kobryń (40 km na północny

wschód od Brześcia Litewskiego);

- na południu - na Zachodniej

Ukrainie - miasta Włodzimierz

Wołyński, Sokal (nad rzeką Bug),

Brody, Bóbrka, Rohatyn, Dolina.

Oddziały kawalerii i czołgów

osiągnęły północno_wschodnie i

południowe przedpola miasta

Lwowa.

("Prawda" nr 261,

20 września 1939 r.)

Dziś w Numerze:

...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki