IZOLACJA Z PAPY TERMOZGRZEWALNEJ, ◢ E-BOOK-PRZYDATNE,PORADNIKI, pobierz pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Specyfikacja Techniczna zgodna z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 2.09.2004.
(Dz. U. nr 202, poz. 2072)
IZOLACJA Z PAPY TERMOZGRZEWALNEJ
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru izolacji konstrukcji np. mostu lub wiaduktu z rulonowych
materiałów hydroizolacyjnych (pap termozgrzewalnych).
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy
i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych ST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót
izolacyjnych płyty pomostowej i obejmują:
a) przygotowanie podłoża pod izolację z papy termozgrzewalnej,
b) zagruntowanie podłoża materiałem bitumicznym lub żywicznym,
c) wykonanie izolacji termozgrzewalnej na konstrukcji płyty np. mostu lub wiaduktu.
1.4. Określenia podstawowe
1.4.1. Materiał gruntujący
–
preparat polimero-bitumiczny lub dyspersja żywicy
epoksydowej stosowana przed ułożeniem hydroizolacji papowej w celu uszczelnienia
podłoża betonowego i zwiększenia przyczepności izolacji do podłoża.
1.4.2.
Papa termozgrzewalna
– rulonowy materiał hydroizolacyjny, o osnowie
poliestrowej przesyconej i powleczonej kompozycją bitumów modyfikowanych
polimerem SBS (styrol-butadien-styrol), przystosowana do zgrzewania z podłożem
warstwą dolną.
1.4.3. Izolacja pozioma
– warstwa z papy termozgrzewalnej wykonana pomiędzy
konstrukcją obiektu, a nawierzchnią, mająca za zadanie niedopuszczenie wody do
konstrukcji.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za ich
zgodność z dokumentacją projektową i Specyfikacją Techniczną oraz
zaleceniami Inżyniera. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST DM.00.00.00.
„Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania ogólne
Materiałem stosowanym w trakcie wykonywania robót hydroizolacyjnych wg zasad
niniejszej Specyfikacji Technicznej są :
•
izolacyjna, termozgrzewalna papa mostowa na bazie bitumów
modyfikowanych polimerem SBS, o grubości ≥ 0,5 cm,
•
materiał do gruntowania podłoża betonowego na bazie polimero-bitumów
lub żywicy epoksydowej.
Należy stosować materiały należące do jednego systemu hydroizolacyjnego,
posiadającego aktualną Aprobatę Techniczną IBDiM. Izolacja pozioma o minimalnej
grubości 5 mm, zgodna z zasadami niniejszej Specyfikacji Technicznej powinna:
•
zapobiegać przedostaniu się wody opadowej do konstrukcji,
•
zapobiegać tworzeniu się znacznych ciśnień pary wodnej pod nawierzchnią,
•
być odporna na działanie substancji chemicznych związanych z eksploatacją
i utrzymaniem dróg i odznaczać się wysokim punktem mięknienia,
•
odznaczać się odpowiednią elastycznością w temperaturze ≤ - 20°C
i mięknąć dopiero w temperaturze ≥ +120°C,
•
być odporna na temperaturę betonu asfaltowego podczas wałowania
lub temperaturę układanego asfaltu twardolanego,
•
wykazywać odpowiednią przyczepność do podłoża betonowego i warstw
nawierzchni przewidzianej przez stosowaną technologię.
Inżynier dokonuje wyboru materiału spośród przedstawionych przez
Wykonawcę propozycji. Powinny one odpowiadać warunkom stosowania
w budownictwie mostowym, posiadać Aprobatę Techniczną IBDiM oraz spełniać
wymagania niniejszej Specyfikacji Technicznej, a ich użycie powinno być zgodne
z zaleceniami podanymi przez producenta.
2.2. Wymagania szczegółowe
Przyjęty system hydroizolacji konstrukcji powinien spełniać poniższe wymagania
szczegółowe :
•
grubość warstwy hydroizolacyjnej konstrukcji powinna być ≥ 5 mm,
•
grubość warstwy izolacyjnej pod osnową papy powinna być ≥ 3 mm,
•
papa powinna wykazywać giętkość, badana na wałku Ø 30 mm, w temperaturze
≤ - 20°C, a jej nasiąkliwość powinna być ≤ 1,0%,
•
przesiąkliwość dla wody pod ciśnieniem powinna być ≥ 0,5 MPa,
•
siła zrywająca przy rozciąganiu papy wzdłuż i w poprzek arkusza winna
być ≥ 900 N, zaś wydłużenie przy zerwaniu wzdłuż i w poprzek arkusza powinno
być ≥ 40%, natomiast siła zrywająca przy rozdzieraniu wzdłuż i w poprzek
arkusza papy powinna być ≥ 220 N,
•
przyczepność do podłoża zagruntowanego primerem bitumicznym powinna
być ≥ 0,4 MPa, a zagruntowanego żywicą epoksydową powinna być ≥ 0,5 MPa,
•
papa powinna być odporna na temperaturę ≤ + 180°C betonu asfaltowego
•
podczas wałowania lub temperaturę ≤ + 260°C układanego asfaltu
twardolanego,
•
masa polimerowoasfaltowa wytopiona z papy termozgrzewalnej powinna
wykazywać łamliwość dopiero w temperaturze ≤ - 20°C i mięknąć dopiero
w temperaturze ≥ +120°C,
•
grunt bitumiczny powinien wysychać w czasie ≤ 12 godzin, odznaczać się
zawartością wody ≤ 0,5% oraz lepkością w granicach 15 ÷ 40 s,
•
grunt bitumiczny powinien pozwalać się nakładać już na 14 dniowy beton,
zaś grunt żywiczny powinien posiadać zdolność nakładania nawet
na 7-dniowy beton.
W niniejszej Specyfikacji Technicznej proponuje się zastosować:
•
papę termozgrzewalną
ERGOBIT N
•
gruntbitumiczny
POLYMENT HX
lub
•
gruntżywiczny
POLYMENT ERGOFLEX DUR 500
.
Wykonawca może zastosować inne materiały pod warunkiem uzyskania akceptacji
Projektanta i Inżyniera. Zastosowany materiał musi posiadać Aprobatę Techniczną
IBDiM oraz spełniać wymagania niniejszej Specyfikacji Technicznej.
3. SPRZĘT
Wybór sprzętu i narzędzi do wykonywania robót w dostosowaniu do technologii robót
przewidzianej przez producenta preparatu należy do Wykonawcy i podlega
akceptacji przez Inżyniera. Wykonawca winien dysponować podczas prowadzenia
robót wilgotnościomierzem i termometrem elektronicznym do pomiaru temperatury
powietrza i podłoża betonowego. Do robót wykonawczych niezbędny jest palnik
propan butan (o szerokości rolki papy izolacyjnej) z urządzeniem służącym do
odwijania materiału izolacyjnego z rolki w czasie zgrzewania oraz pojedynczy palnik
gazowy i gaz propan-butan w butli. Sprzęt pomocniczy:
•
wałeczki ząbkowane szerokości 7 cm do dociskania styków arkuszy
i taczka z kołem ogumionym wypełniona kamieniami o masie ok. 50 kg,
•
noże do cięcia papy,
•
w razie potrzeby: namiot foliowy lub brezentowy na stelażu,
dmuchawy elektryczne do ogrzewania, ręczne i elektryczne dmuchawy
gorącego powietrza.
Wyżej wymieniony sprzęt powinien być zgromadzony w wystarczającej ilości
i być sprawny.
4. TRANSPORT
Transport materiałów dowolnymi środkami przydatnymi dla danego asortymentu
robót pod względem możności ułożenia i umocowania ładunku, w sposób
zabezpieczający opakowania przed uszkodzeniem, mrozem i zawilgoceniem.
Składowanie w oryginalnych, nie otwieranych opakowaniach, w suchych
pomieszczeniach, w temperaturze zawartej w przedziale od + 8 do + 30°C.
Przestrzegać należy wszystkich wymagań zawartych w kartach technicznych
poszczególnych wyrobów.
Papę należy ustawiać równomiernie na całej powierzchni ładunkowej, obok siebie
i zabezpieczyć przed możliwością przesuwania się podczas transportu. Warunki
składowania:
a) materiał nie powinien być wystawiony na bezpośrednie działanie promieni
słonecznych i składowany w temperaturze nie przekraczającej +30°C,
b) nie należy przechowywać rolek w pozycji poziomej – powinny być
ustawione pionowo.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne warunki prowadzenia prac izolacyjnych
Wykonawca przedstawi Inżynierowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram
robót hydroizolacyjnych, uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą one
wykonywane. Przed przystąpieniem do prac izolacyjnych Wykonawca i Inżynier
dokonają niezbędnych ustaleń technologicznych. Wykonawca robót winien posiadać
udokumentowane doświadczenie w wykonywaniu prac przy hydroizolacji konstrukcji
betonowych i żelbetowych za pomocą pap termozgrzewalnych.
Izolację przeciwwodną z pap termozgrzewalnych należy układać na podłożu równym,
nieodkształcalnym, gładkim, suchym i wolnym od plam olejowych, pyłu i mleczka
cementowego. Wiek izolowanego podłoża powinien wynosić co najmniej 14 dni
w przypadku nakładania gruntu bitumicznego lub co najmniej 7 dni w przypadku
stosowania gruntu na bazie żywicy epoksydowej. Temperatura powietrza i podłoża
w czasie układania izolacji powinna być wyższa od + 8°C i niższa od + 30°C.
W przypadku konieczności wykonywania izolacji przeciwwodnych w czasie
niesprzyjających warunków atmosferycznych, takich jak nieodpowiednia
temperatura lub wilgotność powietrza, roboty należy przeprowadzić pod namiotem
foliowym lub brezentowym stosując elektryczne dmuchawy powietrza. W przypadku
silnego wiatru dopuszczalne jest kładzenie izolacji tylko na osłoniętej powierzchni.
5.2. Warunki atmosferyczne
Wykonanie robót winno być zgodne z wymaganiami Aprobaty Technicznej oraz kart
technologicznych Producenta stosowanych preparatów. Wykonawca winien
przedstawić Inżynierowi do akceptacji harmonogram robót uwzględniający czas
schnięcia kolejnych warstw. Należy przestrzegać temperatur podłoża, otoczenia
i materiałów podanych w kartach technicznych, które nie powinny być niższe niż
+8°C i jednocześnie co najmniej 3°C powyżej panującej temperatury punktu rosy.
Zabronione jest wykonywanie robót poza granicznymi temperaturami, w czasie
deszczu i przy wilgotności powietrza przekraczającej 85%.
5.3. Przygotowanie i gruntowanie podłoża
Przygotowanie podłoża betonowego przy wykonywaniu nawierzchni żywicznych ma
szczególne znaczenie. W zakres przygotowania podłoża wchodzą następujące prace:
•
usunięcie pozostałości powłok ochronnych i pielęgnacyjnych oraz
powierzchniowych zanieczyszczeń,
•
usunięcie mleczka cementowego i słabo związanych warstw betonu przez
piaskowanie, hydropiaskowanie lub groszkowanie,
•
usunięcie szkodliwych substancji mogących mieć wpływ na połączenie
nakładanych materiałów z betonem,
•
podłoże musi być suche, czyste, chłonne i wystarczająco nośne.
Wykonawca zobowiązany jest posiadać przyrząd do oznaczania wytrzymałości na
odrywanie i dokumentować odpowiednie przygotowanie podłoża protokołem
z wynikami badań. Średnia wytrzymałość betonu na odrywanie nie powinna być
mniejsza od 1,5 MPa (wg PN-92/B-01814), a minimalna miejscowa wytrzymałość nie
powinna być mniejsza niż 1,0 MPa wg Warunków Technicznych, jakim powinny
odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (Dz. U nr 63 z 2000r., poz.
735 §170.2b, badana wg PN-92/B-01814). Wykonawca zobowiązany jest
dokumentować odpowiednie przygotowania podłoża protokołem z wynikami badań.
Jeżeli podłoże wykazuje jakiekolwiek usterki to powinno być usunięte według zasad
określonych przez Inżyniera.
Podłoże betonowe należy gruntować firmowymi roztworami bitumicznymi
lub żywicami epoksydowymi zalecanymi przez producenta materiałów
hydroizolacyjnych. Przy gruntowaniu podłoża należy stosować następujące zasady:
•
należy gruntować podłoże wyłącznie dobrze przygotowane i odebrane
przez Inżyniera,
•
beton w gruntowanym podłożu powinien być co najmniej 14 dniowy dla
gruntu bitumicznego lub co najmniej 7 dniowy przy zastosowaniu
do gruntowania żywicy epoksydowej,
•
powierzchnię przewidzianą do zaizolowania należy gruntować tylko
jednokrotnie,
zużywając tyle środka gruntującego, ile beton zdoła całkowicie wchłonąć (bez
powstawania kałuż) tak, aby na powierzchni nie pozostawała powłoka
z warstewki bitumu, ilość ta zwykle nie przekracza 0,2 l/m
2
,
•
w przypadku nakładania gruntu żywicznego należy świeżo zagruntowane
podłoże wysypać suszonym piecowo piaskiem kwarcowym
o uziarnieniu 0,1÷0,5 mm,
Bitumiczny środek gruntujący należy nanosić wałkami malarskimi lub szczotkami
do środków gruntujących (odpornych na działanie rozpuszczalników, głównie
węglowodorów aromatycznych). Żywiczne preparaty gruntujące są rozlewane na
podłożu i równomiernie rozprowadzane za pomocą gumowego zgarniaka,
a następnie rolowane wałkiem futrzanym w celu usunięcia rozlewisk i kałuż.
Przed ułożeniem izolacji powierzchnia zagruntowana powinna być całkowicie sucha,
co wymaga najczęściej 24 godzinnego odstępu czasu przed przyklejeniem warstwy
papy termozgrzewalnej. W pierwszej kolejności należy zagruntować powierzchnię
przy narożach wklęsłych i wypukłych.
Przed ułożeniem warstwy izolacyjnej nie dopuszcza się ruchu pieszego po
zagruntowanych powierzchniach.
5.4. Przygotowanie i sprawdzenie materiałów
Na placu budowy powinien znajdować się materiał izolacyjny potrzebny na
co najmniej jedną zmianę roboczą. Należy sprawdzić czy:
•
przygotowany materiał jest odpowiedniej jakości, czy nie jest sklejony
w rolce, załamany, popękany czy ma odpowiednią grubość
i wygląd zgodny z wymaganiami przedmiotowej normy lub świadectwa
dopuszczenia dotyczącego danego materiału,
•
przekładka antyadhezyjna (folia polietylenowa) daje się łatwo odklejać.
Należy używać wyłącznie izolacji nie uszkodzonych, dobrej jakości. Używany
materiał nie powinien mieć przekroczonego okresu gwarancji. Materiał uszkodzony
należy usunąć z placu budowy. Za jakość wbudowywanego materiału odpowiada
Wykonawca.
5.5. Wykonanie izolacji
•
Układanie izolacji przy krawędziach:
Przed ułożeniem izolacji miejsca te należy zagruntować. W pierwszej kolejności
należy zabezpieczyć naroże wklęsłe i wypukłe wyklejając je arkuszami materiału
izolacyjnego o wymiarach dostosowanych do izolowanej powierzchni.
Minimalny zakład tych arkuszy musi wynosić 8 cm.
•
Układanie izolacji:
Układanie izolacji rozpoczynamy od najniższego punktu obiektu posuwając się
w górę. Celem uniknięcia nałożenia się czterech warstw izolacji układamy całą
długość rolki na przemian z połową jej długości. Początek rolki mocujemy za
pomocą ręcznego palnika, a całą rolkę ustawiamy zgodnie z ukształtowaniem
obiektu. Zakończenie izolacji na powierzchniach pionowych (np. przy belce
poręczowej) należy wykonać przy użyciu arkusza o szerokości 50 cm (połowa
szerokości rolki). Zakład czołowy między końcami rolek winien wynosić 15 cm.
Należy szczególnie dokładnie wklejać izolację we wklęsłe krawędzie izolowanego
przekroju nie naciągając przyklejanego materiału. Wszystkie arkusze
uszczelniające powinny dokładnie przylegać do podłoża bez fałd i załamań
(zmarszczeń) materiału izolacyjnego. Warunkiem skutecznego zgrzania izolacji
z podłożem jest wypływający bitum, który gwarantuje szczelne połączenie.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki